Çözüm Süreci kapsamında yapılan müşterek açıklama, Öcalan’ın sunduğu 10 maddeyi de kamuoyunda tartışmaya açtı.

Maddeler genellikle geçmişten günümüze kadar tartışılan, müzakere edilen konuları kapsıyor ancak bir tanesi oldukça dikkat çekici. Yedinci maddeden söz ediyoruz:

“Kadın, kültür ve ekolojik sorunların yasal çözümleri ve güvenceleri.”

Öcalan’ın ekolojik hassasiyetleri siyasete dönüştürmesinin temeli, 1999 yılına dayanıyor, yani İmralı Cezaevi’ne girdiği günlere…

Hücresine yerleştiği ilk günlerde içeri kitap sokması oldukça zordu, politik içerikli yayınlara izin verilmiyordu. O da mitolojiye merak saldı. Gece gündüz Sümerler, Asurlar,

Hititler vb. konularda okumalar yapıyordu. Dikkatle not aldığı kitaplardan biri, Öcalan’ın ekoloji ve siyaset ilişkisine merak salmasına sebep oldu:

Murray Bookchin, Toplumsal Ekolojinin Felsefesi.

Bookchin, ABD’li bir anarşist, militan, toplumsal teori profesörü.

1970’lerde geliştirdiği, “Toplumsal Ekoloji” kavramı, anarko-ekolojik düşüncelere ve çevreci militanlara ilham kaynağı oldu. Bookchin’e göre, “doğanın tahakküm altına

alınması kesinkes reddedilmelidir, bu konuyla ilgilenenler anarşist ve militan davranmak zorundadırlar çünkü günümüzde ekolojistler, konformistler, kafalarını mistik

olaylara ya da elitizme bulanmış durumdadırlar.”

Öcalan, Bookchin’in oldukça etkisinde kaldı, o kadar ki, “Ekolojik Demokratik Toplum” diye bir teori çalışmasına bile girişti. Öcalan’ın her cümlesine ayrı bir anlam

yükleme eğiliminde olan KCK ve PKK kadroları da Bookchin’in teorilerini Öcalan’ın imbiğinden damıtarak yeni söylemler üretmeye çalıştılar. (Özgürlükçü Belediyeler gibi.)

Küreselleşmeyle birlikte yükselişe geçen ekolojik hareketler, Öcalan’ın gözünden kaçmamış olacak ki, Çözüm Süreci’nin kaderini tayin eden on maddeye, Bookchin’den

ilhamla ürettiği düşünceleri de eklemiş…

Ne diyelim…

Denizin ortasında bir adada, küçücük bir hücrede olsanız dahi, siyasi olarak var olmak için dünyadan kopmamak zorundasınız.